Η κατάθλιψη συχνά υποδιαγιγνώσκεται και υποθεραπεύεται στην πρωτοβάθμια φροντίδα. Εκείνοι που βιώνουν καταθλιπτικά συμπτώματα μπορεί να είναι απρόθυμοι να ζητήσουν βοήθεια. Όταν παρουσιάζονται στην πρωτοβάθμια φροντίδα, ο επαγγελματίας υγείας τους μπορεί να παραβλέψει την κατάθλιψη εξαιτίας παρερμηνείας των σωματικών συμπτωμάτων (έως και τα δύο τρίτα των συμπτωμάτων που αναφέρονται είναι σωματικά), συννοσηρότητα με κατάχρηση ουσιών, απροθυμία να αναφέρουν συναισθηματικά συμπτώματα ή ανησυχία σε σχέση με τη διαχείριση της διαγνωσμένης διαταραχής. Μόλις διαγνωστεί η κατάθλιψη, η καλύτερη πρακτική είναι η διαχείριση της να γίνεται από τον γενικό ιατρό, αλλά αυτό μπορεί να παρεμποδίζεται από την περιορισμένη διαθεσιμότητα για ψυχοθεραπεία, ακατάλληλη ή ανεπαρκή φαρμακοθεραπεία ή την κακή συμμόρφωση.

Το πρώτο βήμα είναι να διαπιστωθεί εάν ένας ασθενής βιώνει ένα καταθλιπτικό επεισόδιο. Ανάλογα με τη βαρύτητα του καταθλιπτικού επεισοδίου, η καλύτερη προσέγγιση είναι να ξεκινήσετε μια φαρμακοθεραπεία ή ψυχοθεραπεία για να βελτιώσετε και να διατηρήσετε την κανονική διάθεση.  Σε σοβαρή κατάθλιψη, η φαρμακοθεραπεία είναι η πρώτη επιλογή στους περισσότερους ασθενείς. Συχνά θα πρέπει να συνιστάται συνδυασμός φαρμακοθεραπείας και ψυχοθεραπείας.

Πιο λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τον έλεγχο της κατάθλιψης, τη διάγνωση και τη θεραπεία είναι διαθέσιμες στις επόμενες ενότητες.