Bëhu pjesë e Kongresit të Parë të Pacientëve me Depresion në Europë, më datë 7 Dhjetor (online, falas)!

Burimet e Vetëmenaxhimit

Ekzistojnë disa mënyra për të promovuar një shëndet më të mirë mendor

Mësoni më shumë si të ndihmoni veten tuaj dhe të menaxhoni depresionin

Lexoni rreth vetëmenaxhimit dhe kryeni testin vetëplotësues

Lexoni më tej

Kryeni testin vetëplotësues

Gjurmimi i depresionit

Gjurmimi i depresionit

Ashtu si presioni i gjakut, kolesteroli dhe glicemia, gjendja shpirtërore duhet të monitorohet në mënyrë rutinë nga punonjësit e kujdesit shëndetësor parësor sepse është një faktor rreziku për probleme të tjera shëndetësore, përveç efekteve të drejtpërdrejta në mirëqenie. Një mjek duhet të sigurojë që pacienti të mos lihet i padiagnostikuar, si dhe të interesohet nëse ka shërbime të tjera në klinikë të cilat adresojnë nevojat e pacientëve (shih Referimi për psikoedukim dhe/ose psikoterapi). Gjithashtu, mjekët mund të marrin në konsideratë gjurmimin rutinë të depresionit p.sh. të të gjithë pacientëve të rinj.

 

Ka shumë instrumente për gjurmimin e depresionit.

 

WHQ-5 mund të përdoret si një ndërhyrje fillestare e gjurmimit për depresion. Ky është një instrument i vlefshëm për gjurmimin e depresionit në kujdesin parësor, është i lehtë për t'u përdorur dhe i shkurtër me vetëm pesë pika, të gjitha të përshtatura pozitivisht (pa përmendur "depresionin" në mënyrë të drejtpërdrejtë). Nëse rezultati i pacientit është më i vogël ose i barabartë me 13, ata mund të përjetojnë një episod depresiv (ndjeshmëria 80%). Te këta pacientë, diagnoza duhet të hulumtohet më tej nga mjeku i përgjithshëm.

Një tjetër mjet gjumues për përdorim në kujdesin primar është PHQ-9, i cili lejon mjekun e përgjithshëm të identifikojë ashpërsinë e simptomave depresive dhe shkallën e dëmtimit funksional. Ky mjet është gjithashtu i vlefshëm dhe i ndjeshëm ndaj ndryshimit me kalimin e kohës. Një rezultat prej 5-9 sugjeron depresion të butë, 10-14 sugjeron depresion të moderuar, dhe 15+ tregon depresion të rëndë. Vëmendje e veçantë duhet t'i kushtohet përgjigjeve pohuese në pikën 9 ("mendime të tipit:”…se do të ishte më mirë sikur të kishit vdekur ose të dëmtoni veten në një farë mënyre").

Sfidat më të rëndësishme në diagnostikimin e depresionit janë të dyfishta:

  • Bëni dallimin midis depresionit dhe gjendjes depresive, e cila është një ndjenjë normale ose kalimtare depresive;
  • Mos minimizoni ndikimin e simptomave të lehta të depresionit, të cilat mund të jenë të shërueshme;

 

Ekzistojnë disa aspekte të një episodi depresiv që tregojnë se sa i rëndë është ai, përfshirë apatinë, mpirjen emocionale, ndjenjat e fajit, mungesën e rëndë të shpresës, luhatjet e përditshme të humorit, vetëvrasjen, simptomat psikotike dhe ndryshimet në personalitet.

 

Jeni i interesuar për përmirësimin e aftësive diagnostikuese? E-mail gillian.karwig <at> ucc.ie, duke deklaruar interesim në ndjekjen e trajnimit përkatës.

Diagnoza diferenciale

Kur kryejmë një diagnozë të depresionit, duhet të marrim parasysh çrregullimet e humorit si pasojë e shkaqeve organike. Depresioni somatik dhe/ose iatrogjenik duhet të përjashtohen dhe të trajtohen:

  • Mosfunksionimi endokrinologjik siç është hiper/ose hipotireoza, hiperparatiroidizmi, hiperkortisolizmi;
  • Çrregullimet neurologjike;
  • Infeksionet virale;
  • Kanceri dhe sindromat paraneoplastike;
  • Reagimet autoimune;
  • Shkaqet farmakologjike të tilla si kortikoterapia, abuzimi i benzodiazepinës dhe varësia, etj.

iFightDepression është një projekt i financuar dhe implementuar nga: