Τρόποι Αυτοδιαχείρισης

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για την προώθηση της καλύτερης ψυχικής υγείας.

Μάθετε πώς να βοηθήσετε τον εαυτό σας και να διαχειριστείτε την κατάθλιψή σας.

Διαβάστε για την αυτοδιαχείριση και κάντε την αυτοδιαγνωστική αξιολόγηση.

Μάθετε περισσότερα

ΚΑΝΤΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Φαρμακοθεραπεία για την κατάθλιψη

Φαρμακοθεραπεία για κατάθλιψη

Ορθή χρήση φαρμακοθεραπείας

Η φαρμακοθεραπεία για την κατάθλιψη θα πρέπει να αποτελείται από άμεση θεραπεία μέχρι να επιτευχθεί η καλύτερη κλινική ανταπόκριση ή ύφεση (συνήθως 6-12 εβδομάδες) και θεραπεία σταθεροποίησης για άλλους έξι μήνες για την πρόληψη της υποτροπής. Μερικές φορές, η θεραπεία συντήρησης θα συνεχιστεί για μήνες ή χρόνια σε περίπτωση υποτροπιαζόντων ή επίμονων διαταραχών. Τα ποσοστά υποτροπής είναι περίπου διπλάσια όταν η αντικαταθλιπτική φαρμακευτική αγωγή διακόπτεται πριν από το τέλος της φάσης σταθεροποίησης, οπότε η συνέχιση της αγωγής είναι σημαντική, ακόμη και αν επιτευχθεί βελτίωση εξαρχής.

Τα πιο κοινά αντικαταθλιπτικά φάρμακα

Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της κατάθλιψης. Για την επιλογή του φαρμάκου, πρέπει να ληφθούν υπόψη διάφοροι παράγοντες από το γιατρό: π.χ. κυρίαρχα συμπτώματα, προηγούμενη εμπειρία, προτίμηση του ασθενούς, καθώς και παρενέργειες. Σε αυτό το πλαίσιο, η διάκριση μεταξύ μονοπολικής ή διπολικής κατάθλιψης είναι ζωτικής σημασίας. Συνήθως, αυτό το βήμα λαμβάνει χώρα πριν εμπλακείτε ως φαρμακοποιός. Οι πιο κοινές ομάδες φαρμάκων που σχετίζονται συνήθως με τη θεραπεία κατάθλιψης και τα χαρακτηριστικά τους είναι:

Αντικαταθλιπτικά:

  • Είναι σημαντικό να καθησυχάσουμε τους ασθενείς ότι δεν είναι εθιστικά και δεν αλλάζουν την προσωπικότητα.
  • Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώνονται ότι η υπομονή είναι απαραίτητη επειδή υπάρχει καθυστέρηση στην έναρξη της αντικαταθλιπτικής δράσης (περίπου 2 - 4 εβδομάδες), ενώ ορισμένες παρενέργειες (π.χ. ναυτία στα SSRIs) εμφανίζονται στην αρχή του φαρμάκου.

Κατασταλτικά/Ηρεμιστικά:

  • Μπορεί να χρησιμοποιηθούν επιπρόσθετα με τα αντικαταθλιπτικά μόνο για μικρά χρονικά διαστήματα, π.χ. κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων εβδομάδων μέχρι να αρχίσουν να λειτουργούν τα αντικαταθλιπτικά.
  • Συνδέονται έντονα με τον κίνδυνο εθισμού.
  • Ανοχή (αυξανόμενες δόσεις για την ανακούφιση των συμπτωμάτων) και συμπτώματα στέρησης.
  • Θα πρέπει να χρησιμοποιούνται προσωρινά σε οξείες κρίσεις για την ανακούφιση από τον πόνο και το άγχος, την αϋπνία και τελικά τη μείωση του κινδύνου αυτοκτονίας.

Νευροληπτικά:

  • Παραδοσιακά χρησιμοποιούνται για ψυχωτικές διαταραχές
  • Χρησιμοποιούνται για παραληρητική κατάθλιψη (ψυχωτική κατάθλιψη) κυρίως σε συνδυασμό με αντικαταθλιπτικά.
  • Μερικά χρησιμοποιούνται επίσης σε χαμηλή δόση ως ηρεμιστικά (π.χ. κουετιαπίνη) σε καταθλιπτικές και αγχώδεις διαταραχές
  • Δεν υπάρχει κίνδυνος εθισμού.

Αντιεπιληπτικά:

  • Τυπικά χρησιμοποιούνται για επιληψία, έχουν και ιδιότητες σταθεροποίησης της διάθεσης.
  • Συνιστάται για διπολική κατάθλιψη και θεραπεία και πρόληψη της μανίας.

Φυσικά αντικαταθλιπτικά:

  • Το St. John's Wort) είναι μια ουσία εκχυλίσματος από το φυτό «Υπερικόν το διάτρητον» ή κοινώς το βαλσαμόχορτο, με συνιστώμενη δοσολογία περίπου 500-800mg. Ο λανθάνων χρόνος της επίδρασής του είναι τρεις εβδομάδες, παρόμοιος με τα συνθετικά αντικαταθλιπτικά. Θα πρέπει να ζητείται η γνώμη του θεράποντος ιατρού σχετικά με τη διάρκεια της θεραπείας και την παράλληλη πρόσληψη άλλων φαρμάκων.
  • Δεν υπάρχει τεκμηριωμένη βάση στοιχείων για τη χρήση άλλων υποτιθέμενων φυσικών αντικαταθλιπτικών όπως τα Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα.

Μηχανισμοί αντικαταθλιπτικών επιδράσεων

Η ακριβής νευροχημική δυσλειτουργία της κατάθλιψης δεν είναι γνωστή. Τα αντικαταθλιπτικά φαίνεται να αυξάνουν τη διαθεσιμότητα των νευροδιαβιβαστών σεροτονίνη και νοραδρεναλίνη στο συναπτικό χάσμα σε ορισμένα μέρη του εγκεφάλου. Ωστόσο, ταυτόχρονα, πρόσφατες προκλινικές μελέτες δείχνουν ότι τα αντικαταθλιπτικά μειώνουν σταθερά τη δραστηριότητα των νευρώνων στον υπομέλα τόπο στο στέλεχος του εγκεφάλου όπου βρίσκονται οι νοραδρενεργικοί νευρώνες. Τα αντικαταθλιπτικά αυξάνουν επίσης τη διαθεσιμότητα του BDNF (Brain Derived Neurotrophic Factor - Εγκεφαλικός Νευροτροφικός Παράγοντας), μιας νευροτροπίνης που εμπλέκεται στη νευρογένεση και τη νευροπλαστικότητα.

Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες των αντικαταθλιπτικών

Όπως όλα τα φάρμακα, τα αντικαταθλιπτικά έχουν παρενέργειες. Κάθε άτομο αντιδρά διαφορετικά και δεν έχει κάθε φάρμακο τις ίδιες παρενέργειες στον ίδιο βαθμό. Πολλές φορές οι ασθενείς βιώνουν ανεπιθύμητες ενέργειες κατά την πρώτη εβδομάδα της αντικαταθλιπτικής θεραπείας: διέγερση ή υπνηλία, ξηροστομία, ναυτία ή «αισθάνονται περίεργα». Πολλές από τις παρενέργειες μπορούν να αντιμετωπιστούν με απλές προσαρμογές διατροφής και σωματικής δραστηριότητας.

Το επιθυμητό αντικαταθλιπτικό αποτέλεσμα συνήθως προκύπτει μετά από δύο έως έξι εβδομάδες θεραπείας, αλλά οι παρενέργειες εμφανίζονται συχνά από την αρχή της θεραπείας. Αυτό μπορεί να είναι πολύ απογοητευτικό και μπορεί να μειώσει τη συμμόρφωση στην αγωγή. Ως φαρμακοποιός, μπορείτε να ενημερώσετε τον ασθενή ότι αυτό μπορεί να συμβεί και ότι τέτοια συμπτώματα θα υποχωρήσουν. Είναι σημαντικό να τους κατευθύνετε να μην διακόψουν την πρόσληψη του φαρμάκου και να συζητήσουν τις ανησυχίες τους με τον γιατρό που είναι υπεύθυνος για τη θεραπεία.

Το έργο iFightDepression χρηματοδοτείται και εφαρμόζεται από: